ارزیابی تطبیقی علل و تشریفات اخراج کارگر در موازین سازمان بین المللی کار و حقوق کار ایران

اشتغال، یکی از حق های بشری است که تلاش برای تحقق آن، تکالیفی را بر عهدۀ دولت می گذارد. از میان این تکالیف، تضمین امنیت شغلی برای کارگران از جایگاه ویژه ای برخوردار است و به واسطۀ این اهمیت از گذشته تاکنون در کانون توجه سازمان بین المللی کار و نیز حقوق کار کشورهای مختلف بوده است. براساس موازین سازمان، برای آنکه امنیت شغلی حفظ شود، تعیین مصداق های مجاز و غیرمجاز اخراج از حیث ماهوی از یک سو و در نظر گرفتن تشریفاتی در روند اخراج از حیث شکلی از سوی دیگر ضروری است. مقالۀ حاضر به مطالعۀ این عوامل ماهوی و نیز آیین های شکلی در اسناد و گزارش های سازمان و نیز بررسی تطبیقی حقوق کار ایران با این موازین اختصاص یافته است.